Armut, Türkiye'de toplam meyve üretiminin yaklaşık %18'ini oluşturan önemli bir meyvedir. Dünyada ABD, Japonya, İspanya, Fransa ve Almanya'dan sonra en fazla Türkiye'de yetiştirilmektedir. Ilıman iklimlerde yetişen armut, kış soğuklarına diğer çekirdekli meyvelere göre daha az dayanıklıdır. Türkiye'de yılda yaklaşık 413 bin ton armut üretimi yapılmaktadır ve ülkemizin hemen her bölgesinde yetiştirilebilmektedir. Ayrıca, sert yapısı nedeniyle armut ağacının odunu mobilya sektöründe de kullanılmaktadır.

Armut, ılıman iklimlerde yetişir ve aşırı soğuklarda gelişemez. Yazları bol sıcak ve güneşli iklimleri tercih eder. Soğuklara -30 dereceye kadar dayanabilir. Ancak çiçeklenmesi erken olduğu için ilkbahar donlarına maruz kalır. Bu nedenle armut dikiminde don olaylarının olmadığı iklimler tercih edilmelidir. Havanın nemi pek önemli değildir, ancak armut olgunlaşma döneminde kuru bir havayı tercih eder. Ayrıca, kış soğuklama ihtiyacından dolayı armut dikimi sınırlıdır. Bu ihtiyaç karşılanmazsa çiçeklenme gecikir ve şiddetli olursa ağacın çıplak kalmasına neden olur.

Armut, toprak bakımından fazla seçici olmamakla birlikte, sıcak ve geçirgen topraklarda oldukça verimli olabilir. Ağır ve nemli topraklarda yetişirse armut eti yayvan bir hal alır. Taşlı ve az derin topraklarda yetiştiğinde verimi düşer. Ayrıca, toprak işlenmesi ile su kaybı ve erozyon önlenir. Toprak için geçici örtüler kullanılabilir.

Armut dikiminde, armut tohumlarının çoğaltılması fazla heterozigot olmasından dolayı mümkün değildir. Bu nedenle çoğaltım işlemi için aşılı fidanlar kullanılmaktadır. Anaçlar içinde en yaygın kullanılan armut çöğürü olarak bilinir. Bu anaçlar derin toprak ister ve büyük ağaçlar oluşturur. Bodur armut ağacı için ise ayva anacı kullanılır. Ancak ayva anacı, armut çöğürüne göre soğuk havalara daha az dayanıklıdır. Ayrıca, kireçli toprakları sevmez ve çok sulamaya ihtiyaç duyar.

İklim ve toprak şekillerine bağlı olarak değişmekle birlikte, Mayıs ayından Eylül ayına kadar sulama devam eder. Ağaç isteğine göre 10-20 günde bir sulama yapılabilir. Damlama sistemi kullanılması, hem verimi artırdığı hem de su tasarrufu sağladığı için daha faydalıdır.

Armut meyvesi için azot, potasyum ve fosfor çok önemli elementlerdir ve armudun verimliliği ve gelişimi açısından oldukça faydalıdır. Ahır gübresi, bu elementleri barındırdığı ve toprağın fiziksel özelliklerini düzelttiği için armut dikiminde kullanımı uygundur. Her üç yılda bir dekara 3-4 ton ahır gübresi atılır ve ton başına 15 kilogram süper fosfat eklenir. Ayrıca, her yıl Şubat ve Mart aylarında 250-300 gram saf azotlu gübre de verilebilir.

Hasadı elle yapılan armut, sapları ile kopartılarak astarlı sepetler içerisine zarar vermeden konur. Yazlık armutların hasadı sabah erkenden yapılırken, kışlık armutların hasadı meyvenin üzerindeki çiğ kuruduktan sonra yapılır. Hasat işlemi genellikle üç kez tekrarlanır. Armut dikiminde hasat olgunluğuna erişmiş meyveler, meyvenin kabuğunun taban rengine, meyve eti sertliğine ve meyvenin daldan ayrılma durumlarına göre belirlenir.